مشکل دیگری که بسیاری معلمان با آن مواجه اند این است که سعی میکنند صنف خود را در زمانی که شاگردان بیش از حد سر و صدا میکنند با استفاده از روش ها نا مناسب آرام کنند.

در این ارتباط به چند مورد ذیل اشاره می کنیم:

• فریاد زدن بالای شاگردان

وقتی وارد صنف میشوید و شاگردان سر و صدا میکنند و به حرف شما گوش نمی دهند، باید فریاد بزنید و عصبانی شوید تا توجه آنها را به خود جلب کنید، این کار اشتباه بزرگی است، زیرا به محض اینکه شما انرژی خود را بالا می برید و عصبانی میشوید در دام آنها افتاده اید و آنها میدانند که شما از نظر ذهنی در نبرد شکست خورده اید. آنها میخواهند ببینند که هر بار تا کجا می توانند شما را عصبانی کنند. بنابراین عصبانی نشوید، فریاد نزنید، پرخاشگر نباشید، شما این احساسات منفی را در آموزش خود قرار ندهید، با لبخندی بر لب به آنها خیره شوید و منتظر بمانید تا آرام شوند.

• درمان خاموش

برخی از معلمان درنهایت خاموش خواهند ماند و می روند و پشت میز خود می نشینند و می گویند تا همه در این صنف آرام نشوند من به شما آموزش نمیدهم. شاگردان سعی میکنند از اهرم اجتماعی استفاده کنند تا دوباره صنف را به سکوت وادار کنند. ممکن است یک بار کارساز باشد اما این یک روشی است که شاگردان دوباره آن را قبول نخواهند کرد. ببینند بین آرام ماندن در انتظار آنها تفاوت وجود دارد. آرام باشید در واقع پس از اولین بار شاگردان آن را خنده دار میبینند و از اینکه تا چه حد می توانند شما را عصبانی کنند، بازی می سازند. شما قربانی هستید. 

• از جنگ قدرت بین خود و شاگردان خود داری کنید

 شما همیشه کسی هستید که نمی خواهید با شاگردان دعوا کنید آنها را کنترل می کنید، بنابراین کل صنف را به خاطر اعمال چند نفر تنبیه نکنید، فقط به این دلیل که کنترل خود را از دست داده اید. تقصیر صنف نیست شما کسی هستید که صنف درسی را باید بهتر مدیریت کنید.

• درخواست کمک

اشتباه دیگری که بعضا معلمان مرتکب میشوند این است که از صنف درسی بیرون رفته و از معلمان و یا اداره مکتب همکاری می خواهند که بیا و به من کمک کن؛ در این صورت به شاگردان نشان میدهید که نقشه را از دست داده اید آنها هرگز به شما احترام نخواهد گذاشت زیرا باید به دنبال شخصی بلند مقام بروید تا او به شما کمک کند در عوض مسئولیت پذیر باشید و تمام تلاش خود را بکنید تا آنها را آرام کنید به یاد داشته باشید یکی از بهترین راهبردهای مدیریت صنف این است که به شاگردان خود بگوید که آنها متوجه شوند که عمل آنها اشتباه بوده است اما تحت هیچ شرایطی شخصا به شاگرد حمله نکنید. به آن ها بگویید من از این رفتاری شما ناراحت هستم تا شاگردان بدانند که آنها را دوست دارید اما قرار نیست این رفتار های آن ها را تحمل کنید.

در این ویدیو در مورد اشتباهاتیکه که سبب می شود تا یک صنف درسی، درست مدیریت نشود، بحث شده است.