پرخاشگری عبارت از رفتارهایی است که هدف آن صدمه زدن به خود و یا دیگران از روی قصد میباشد.

رفتارهای پرخاشگرانه یکی از اختلالات شایع انسانی است. این اختلالات عوامل مختلفی دارد. پرخاشگری یک گرایش در شخص است که به صورت زدن، تخریب کردن، ازبین بردن و … خود را نشان میدهد. این عمل ناشی از عقده ها و احساسات فرد است که قادر به بیان آن نمیباشد و یا از ابراز آنها هراس دارد. در کل می توان گفت چنین شخصی در قسمت بازگویی احساساتش ناتوان میباشد بناءْ به سراغ راهی می رود که احساسات خود را از آن طریق مانند نفرت، دعوا و خشونت تخلیه کند.

موضوع پرخاشگری یک موضوع طولانی است که در اینجا به گونه مختصر بدان می پردازیم. اولتر از همه بر همه ی استادان لازم است که بدانند عوامل پرخاشگری چیست؟ بطور کلی پرخاشگری دارای چهار عامل میباشد که عبارتند از: عامل ذاتی، عامل اجتماعی، عامل غریزی اجتماعی و کمبود توجه و عاطفه.

• عامل ذاتی

این حالت در فطرت و همراه با تولد در ضمیر انسان میباشد و به صورت جنگ، دعوا، دفاع و درگیری های شخصی در افراد دیده می شود.

• عامل اجتماعی 

این حالت از آموخته های اجتماعی بوجود میاید که فرد در آن زنده گی کرده یا دیده است و آنها را آموخته است مثلا نارضایتی از محیط و اطرافیان و عقده هایی که از پدر، مادر، معلم و مکتب دارد که سبب پیدایش عقده در فرد می شود. 

• عامل غریزی و اجتماعی

در این مورد به صورت طبیعی پرخاشگری در وجود انسان بصورت آشکار و یا پنهان نهفته میباشد ولی آهسته آهسته وبر اثر اکتساب دامنه ی آن گسترده می شود.

• عامل کمبود توجه و عاطفه

عدم توجه به کودک در هنگام طفولیت و دور ساختن کودک از طرف والدین یا جدایی آنها که سبب نا امنی وی می شود. باعث بروز پرخاشگری میشود. همچنین نبودن پدر و یا اعتیاد والدین باعث تشدید رفتار های پرخاشگرانه میشود و یا هم در صنف درسی توجه معلمین به یک تعداد خاص از شاگردان و محروم ساختن تعداد دیگر.

راه های حل برای ازبین بردن پرخاشگری

• آگاهی به ناپسند بودن رفتار
• اقدام به رشد فکری
• آشنا کردن با حقوق 
• از بین بردن ناکامی ها و محرومیت ها
• ایجاد محیط صمیمی 
• ایجاد سرگرمی

در این ویدیو نیز در مورد چگونگی رفتار با شاگردان پرخاشگر توضیح داده شده است.