عبور آب یا محلل ها از یک غشایی نیمه قابل نفوذ پذیر به نام عملیه آسموس یاد میشود. به عبارت دیگر فرایند که طی آن مالیکول های یک حلال از محلولی با غلظت کم به محلول با غلظت بالا از یک غشای نیمه قابل نفوذ (Semipermeable Membrane) عبور کند عملیه آسموس است.
اصطلاح عمومی آسموس در سال ۱۸۵۴ توسط یک کیمیادان انگلیسی به نام توماس گراهام (Thomas Graham) معرفی شد. پدیده عملیه آسموس در موارد رخ میدهد که یک ماده از یک غشایی نیمه قابل نفوذ (Semipermeable Membrane) عبور میکند تا بتواند غلظت ماده دیگری را متعادل کند، بنأ عملیه آسموس انتشار مواد بین دو محیط با غلظت های متفاوت است. عملیه آسموس به صورت خود به خودی و بدون هیچ گونه مصرف انرژی از طرف حجره اتفاق می افتد.
عملیه آسموس با محلول های کیمیاوی ( Chemical Solutions) سر و کار دارد و محلول ها دو جز دارند.
وقتی ماده حل شونده در حلال (مواد حل کننده) حل شود، محصول نهایی به عنوان محلول در نظر گرفته میشود. مثلا: محلول آب و نمک نمونه ای از یک محلول ساده است، نمک به عنوان ماده حل شونده و آب ماده حل کننده را تشکیل میدهد.