یکی از مشکلاتی که معلمان بیشتر در شهر های بزرگ (بیشتر مکاتب در شهر کابل) با آن مواجه اند، پرجمعیت بودن صنوف است. در چنین صنف هایی استاد بیشتر وقت خود را مجبورا صرف کنترول صنف نموده و وقت کافی برای بررسی وظایف خانگی شاگردان، پرسش و ارزیابی دروس ندارد. در اینگونه صنف ها هدف تدریس از کارایی خود دور می شود و حداقل ها هم صورت نمیگیرد. اما حالانکه ما با اینگونه مشکلات روبرو هستیم راه حل و یا بیرون رفت آن چیست؟

برای اداره صنف های پرجمعیت داشتن صدای رسا و واضح نقش بسیار مهم دارد. چون صدای رسا باعث جلب توجه شاگردان میگردد و به کسی اجازه ای بازی گوشی نمیدهد. استادان گرامی وقتی درس را تشریح میکنند با صدای بلند تشریح نمایند تا همه ی شاگردان بشنوند همچنان زمانی که از شاگردان میخواهید درس را تشریح کنند یا به سوالی جواب دهند از آنها بخواهید به صدای بلند تشریح کنند یا جواب بدهند که توجه تمام صنف را جلب کند. 

در قدم دوم آمادگی لازم برای تدریس. همیشه قبل از ورود به صنف، درسی که آنروز تشریح می کنید را مطالعه نماید به این شکل همیشه آماده جواب دادن به سوالات شاگردان می باشید. 

نکته بعدی که شما استادان گرامی را در مدیریت صنف زیاد کمک می کند حرکت کردن در جریان تدریس است. حرکت در صنف باعث میشود که شاگرد حس کند استاد به طرف وی میرود و سعی میکند توجه اش را به درس معطوف کند. حتی زمانی که دو شاگرد در جریان تدریس صحبت می کنند. حرکت های منطقی استاد سبب میشود که آنها دیگر صحبت نکنند و به سخنان استاد گوش دهند. 

همچنان استادان گرامی باید اسامی تمام شاگردان در صنف خود را بدانند و با آنها کم و بیش آشنایی حاصل کنند. زمانیکه در صنف بی انضباطی میکنند آنها را با اسم خودشان صدا بزنند واز آنها بخواهند نظم صنف را مراعات کنند. دانستن نام شاگردان نیز شما را بسیار کمک میکند که اگر در جریان تدریس شاگردی در حال بازیگوشی یا بی توجهی به درس باشد معلم صاحب نام وی را بگیرد فورا خاموش میشود به جای اینکه بگویم او بچه تو که قد ات بلند است یا در چوکی اول، وسط یا آخر هستی، این کلمات باعث پراگنده گی حواس همه میشود. اما زمانی که تنها نام شاگرد را به کارمی بریم فقط وی متوجه منظورم را میشود پس ما با گرفتن اسم شاگردان مثلا می توانیم بگوییم اینجا را متوجه باش بعدا اول نفر از تو میپرسم یا اینکه به سوال درباره ای درس پاسخ بده. 

لازم است به تمام صنف توجه نماید و هیچ شاگردی را از نظر نیندازید وبا آنها تماس چشمی برقرار کنید تا اینکه هر شاگردی حس کند که شما متوجه وی استید وبه وی درس میدهید. یکی از راهکارهای که بعضی معلمین به هدف مدیریت صنف از آن استفاده میکنند قهر شدن است آنها فکر میکنند اگر بالای شاگردی قهر شوند بقیه شاگردان می ترسند و سعی میکنند آرام باشند. اما برعکس، قهر شدن بالای شاگردان نتیجه معکوس داشته و شاگردان بیشتر کوشش می کنند که درس را اخلال نمایند که استاد قهر شود واز موضوع درس دور شود. وقتی شما با چنین حالات روبرو میشوید سعی نماید خونسردی خود را حفظ کرده و نگذارید شاگردان از احساسات شما سوء استفاده کنند. اگر شاگردی پرخاشگری می کند برایش می گوید که با تو در اخیر ساعت خواهم دید و صحبت خواهم کرد تا کنترول صنف از اختیار شما نرود و بتوانید به تدریس خویش ادامه دهید.

در این ویدیو نیز به موضوع صنف پرجمعیت پرداخته شده و در راستای چگونگی مدیریت آن توضیح داده شده است.