اداره کردن شاگردان بی نظم
در هر صنف شاگردانی هستند که اداره کردن آنها نسبت به دیگران مشکل است. بعضی شان در صنف زیاد حرکت میکنند، بعضی شان به حرف گوش نمیدهند، بعضی شان بدون رعایت نوبت گپ میزنند و بعضی شان در مقابل استاد و یا با شاگردان گستاخی میکنند.
برای اداره کردن شاگردان بی نظم، می توانید از چند راهکار استفاده کنید:
- ایجاد قوانین و مرزهای واضح: تعیین قوانین و مرزهای رفتاری مشخصی که شاگردان باید پیروی کنند.
- ارتباط فعال: برقراری ارتباط فعال با شاگردان گفتگو در مورد انتظارات و اهداف، و چانس دادن به آنها برای بیان نیازها یا مشکلات شان.
- ارایه حمایت و راهنمایی: ارایه حمایت و راهنمایی به شاگردان برای کمک به آن ها در مدیریت و بهبود رفتارهایشان
- استفاده از تکنیک های مدیریت صنف: به عنوان مثال: می تواند از مشاوره های روان شناسی مکتب، گروه های پشتیبانی یا برنامه های آموزشی خاص استفاده نمود.
مهم ترین نکته این است که این روش ها ممکن است بهترین روش برای مدیریت شاگردان بی نظم نباشد. برخی موارد نیازمند رویکردها و راهکارهای متفاوتی هستند. بنابراین تطبیق به شرایط خاص محیط آموزشی و دانش آموزان مهم است.
آیا لت و کوب باعث یادگیری و برقراری نظم در صنف میشود؟
نخیر! هرگز! فریاد کشیدن، توهین کردن، تمسخر کردن، کنایه گفتن، سرزنش کردن، زدن، ترساندن از ناکامی در امتحان و … باعث یادگیری و یا برقراری نظم در صنف نمیشود. وقتی شاگردی با نوعی از خشونت وادار به منضبط بودن گردد وی همان لحظه به دلیل اینکه بیشتر توهین یا زده نشود از دستورات استاد اطاعت میکند. اما این عمل هر روز تکرار خواهد شد. شاگرد اصلا قانون یا اصول را یاد نگرفته است تنها از وی خواسته شده است که به خواست استاد تن دهد و تسلیم شود. این موضوع دوپیامد در طولانی مدت خواهد داشت: یا اینکه شاگرد یاد خواهد گرفت همیشه در مقابل زور سر فرود آرد و یا اینکه هرگز احترام گذاشتن به قانون را یاد نخواهد گرفت. چون به وی تشریح نشده است که هر نهادی ازخود قوانین مشخصی دارد وباید آنرا مراعات نمود. شاگردان به این باورند، استادی که بیشتر از لت وکوب بخاطر برقراری نظم و انضباط استفاده میکند در حقیقت توانایی کنترول و یا اداره صنف را ندارد و اینگونه ضعف خود را پنهان میکند.
همچنان اگر لت وکوب شاگردی را اصلاح میکرد هیچ استادی مجبور نبود که هر روز شاگردان را لت و کوب کند در همان برخورد اول اصلاح میشوند اما اینگونه نیست چون شاگردان اظهار داشتند: استادی که از الفاظ زشت و توهین آمیز یا لت وکوب استفاده کند ما بیشتر به اخلال درس ویا بازیگوشی درساعت وی می پردازیم. در نهایت لت و کوب سبب مقاومت و یا بی تفاوتی آنها شده و مطمئنا به کینه توزی با استاد، فرار از درس وی یا عکس العمل بالمثل و انتقام گیری می انجامد. چون شاگردان گفته اند که با تهدید جرات و انگیزه خود را از دست داده و نسبت به مکتب دلسرد میشوند. همچنان شاگردان گفته اند که تشویق معلمین به آنها انگیزه پیشرفت و توجه به درس را میدهد. آنها حتی ابراز داشتند معلمینی که میگویند شما به جایی نمیرسید چنین معلمین را دوست ندارند و این موضوع را دلیل عدم علاقه شان به ادامه تحصیل می دانند.
لذا معلمان گرامی ما تلاش کنند تا باعث ایجاد دلگرمی برای ادامه تحصیل و تعلیم در حال و آینده متعلمین شان باشند نه این که خدای ناخواسته با ایجاد دلسردی نزد دانش آموزان آینده آنها را بسوی بدبختی ها سوق دهند. و همچنان با رفتارهای نامطلوب امید آنها را برای داشتن یک آینده بهتر در نطفه خفه بسازند.
در این ویدیو نیز در ارتباط با تنبیه فیزیکی در صنف و پیامد های آن بحث شده است.
چگونه یک صنف با سروصدا را آرام ساخت؟
بعضی از استادان گرامی هفته های اول تدریس خود را در موقعیت هایی میبینند که نمی دانند چگونه شاگردان را کنترول کنند؟
دراینجا چند نکته موثر برای چنین صنف ها آورده شده اند.
- سروصدا در صنف: همان مشکلی است که هر استاد حداقل یک بار در زنده گی تدریسی خود به طور قطع آن را تجربه کرده است پس چگونه این مشکل رایج در صنوف درسی را مدیریت کنیم؟ دراین برنامه در مورد اشتباهات رایجی که بعضی از استادان مرتکب میشوند صحبت خواهیم کرد. و سپس چند نکته که می توانید درصنف های خود استفاده کنید.
- فریاد زدن بالای شاگردان: می بینید که برای اولین بار تدریس را شروع کرده اید وبا گروهی از شاگردان سرسخت سروکار دارید. درابتدا وقتی آنها به خواسته شما عمل نکردند شما فریاد میزنید. واگر بازهم همان کاری را که استاد میخواهد انجام ندادند، حتی بلندتر فریاد میزند تا اینکه در نهایت با تمام صدای خود فریاد میزنید. مانند: آرام باش! لطفا آرام باش! همه آرام باشند و بنابراین فریاد زدن برسر آنها نه تنها به شما صدمه می زند بلکه به آنها این ایده را میدهد که بلندترین صداها بیشتر شبیه نبرد اند و آنها بیشتر استاد را نادیده میگیرند.
- اعزام شاگردانیکه بیشتر سروصدا ایجاد میکنند به خارج از صنف: همه ما این کار را انجام داده ایم تا شاگردانیکه بیشتر سروصدا ایجاد میکنند را به جای دیگر بفرستیم. یا بگویم از صنف من بیرون برو! اگرچه ممکن است در ظاهر یک استراتیژی موفق به نظر برسد. اما پیامی که ما در واقع به شاگردان منتقل می کنیم این است که من نمیتوانم شما را کنترول نمایم، بنابراین میخواهم شما را نزد کسی بفرستم که بتواند شما را کنترول نماید. این فقط نشان میدهد که ما تمام اعتبار خود را به عنوان یک استاد از دست داده ایم. بنابراین اکنون سوال این است که چگونه می توانیم صنف خود را کنترول کنیم؟ اگر این دو راه حل رایج کار نکردند؟ نا امید نشوید زیرا در اینجا چند نکته برای بهبود مدیریت صنف ما وجود دارد.
- اظهارات تقابلی: به این معنی است که شما در مورد چیزهایی صحبت میکنید که اشتباه پیش میروند. مانند: چرا همیشه دیر میایی؟ چرا همیشه اینقدر سروصدا میکنی؟ شما شاگردان را متهم به انجام کارهای نادرست میکنید و آنها را به خاطر آن عمل سرزنش میکنید. شما در مورد رفتارهایی صحبت میکنید که نمی خواهید آنها را ببینید. آن رفتار را تقویت نکنید و کاری که میخواهید انجام دهید این است که به شاگردان کارهایی را که درست انجام میدهند یاد آوری کنید و دیگران را به انجام آن تشویق کنید! مانند: من خیلی خوشحالم که به موقع آمدی و می توانم ببینم که یک قلم هم داری، عالی! خیلی ممنون که به موقع آمدید، این فوق العاده است. این نوع اظهارات آن رفتارهایی که ما میخواهیم ببینیم را تقویت خواهد کرد.